Κυρίες και Κύριοι,
Με εκτίμηση και σεβασμό, βρισκόμαστε σήμερα εδώ για τον ύστατο αποχαιρετισμό στο μακρινό ταξίδι του Γεώργιου Αμπελάκη προς την αιωνιότητα.
Σήμερα αποχαιρετάμε έναν δυναμικό και πρωτοπόρο άνθρωπο, έναν ενεργό πολίτη, αφοσιωμένο σύζυγο, στοργικό πατέρα και παππού.
Έναν άνθρωπο αξιοπρεπή, ο οποίος αγωνίστηκε σκληρά για την επιβίωση της οικογένειάς του. Υπήρξε ανήσυχο πνεύμα και τον χαρακτήριζε το πείσμα, η επιμονή, η εργατικότητα και η ακεραιότητα.
Ιδεαλιστής και ασυμβίβαστος, τον απασχολούσαν τα κοινά, λάτρευε τον τόπο του και διέγραψε μία πορεία, η οποία άφησε τη δική της σφραγίδα στην ενημέρωση της περιοχής μας.
Από το 1961 που εξέδωσε την εφημερίδα “ΗΧΩ ΙΛΙΟΥ – ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗΣ”, υπήρξε η φωνή των Πολιτιστικών και Αθλητικών Συλλόγων, των επαγγελματιών, αλλά και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αναδεικνύοντας παράλληλα, ζητήματα ευρύτερου ενδιαφέροντος, όπως επιστημονικά, περιβάλλοντος, υγείας, εκπαίδευσης κ.ά.
Προσέγγιζε τα θέματα με καθαρότητα, απλοϊκότητα και δημιουργική κριτική, συμβάλλοντας στην ανάδειξη των τοπικών προβλημάτων και στη διεκδίκηση λύσεων.
Αγωνίστηκε για την εφημερίδα, σε δύσκολες και αντιδημοκρατικές εποχές, υπήρξε ενεργό και μάχιμο μέλος της Νεολαίας Λαμπράκη, όπου υπέστη διώξεις για τη δράση του και τη συμμετοχή του.
Δεν υπήρχε ελεύθερος χρόνος για τον Γιώργο Αμπελάκη. Ήθελε πάντα να προσφέρει, αφοσιωμένος στην ανάδειξη του τόπου του, της παράδοσης και της δράσης των Πολιτιστικών και Ενθικοτοπικών Συλλόγων της περιοχής.
Τα τελευταία χρόνια, αν και είχε παραδώσει τη σκυτάλη στον άξιο συνεχιστή του, τον γιο του Σπύρο Αμπελάκη, εξακολουθούσε έως την τελευταία στιγμή να δίνει το “παρών” στην εφημερίδα, να ασκεί κριτική, δείγμα του δυναμικού χαρακτήρα του και της ισχυρής προσωπικότητάς του.
Σήμερα, μαζί με την οικογένειά σου, τη σύζυγό σου Μήνα, τον γιο σου Σπύρο, την κόρη σου Βασιλική, τα εγγόνια σου Παύλο, Γιώργο, Κλειώ και Μήνα, τον αδελφό σου, τους φίλους και συμπολίτες σου, σε αποχαιρετάμε αγαπητέ Γιώργο Αμπελάκη.
Με εκτίμηση και σεβασμό, βρισκόμαστε σήμερα εδώ για τον ύστατο αποχαιρετισμό στο μακρινό ταξίδι του Γεώργιου Αμπελάκη προς την αιωνιότητα.
Σήμερα αποχαιρετάμε έναν δυναμικό και πρωτοπόρο άνθρωπο, έναν ενεργό πολίτη, αφοσιωμένο σύζυγο, στοργικό πατέρα και παππού.
Έναν άνθρωπο αξιοπρεπή, ο οποίος αγωνίστηκε σκληρά για την επιβίωση της οικογένειάς του. Υπήρξε ανήσυχο πνεύμα και τον χαρακτήριζε το πείσμα, η επιμονή, η εργατικότητα και η ακεραιότητα.
Ιδεαλιστής και ασυμβίβαστος, τον απασχολούσαν τα κοινά, λάτρευε τον τόπο του και διέγραψε μία πορεία, η οποία άφησε τη δική της σφραγίδα στην ενημέρωση της περιοχής μας.
Από το 1961 που εξέδωσε την εφημερίδα “ΗΧΩ ΙΛΙΟΥ – ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗΣ”, υπήρξε η φωνή των Πολιτιστικών και Αθλητικών Συλλόγων, των επαγγελματιών, αλλά και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αναδεικνύοντας παράλληλα, ζητήματα ευρύτερου ενδιαφέροντος, όπως επιστημονικά, περιβάλλοντος, υγείας, εκπαίδευσης κ.ά.
Προσέγγιζε τα θέματα με καθαρότητα, απλοϊκότητα και δημιουργική κριτική, συμβάλλοντας στην ανάδειξη των τοπικών προβλημάτων και στη διεκδίκηση λύσεων.
Αγωνίστηκε για την εφημερίδα, σε δύσκολες και αντιδημοκρατικές εποχές, υπήρξε ενεργό και μάχιμο μέλος της Νεολαίας Λαμπράκη, όπου υπέστη διώξεις για τη δράση του και τη συμμετοχή του.
Δεν υπήρχε ελεύθερος χρόνος για τον Γιώργο Αμπελάκη. Ήθελε πάντα να προσφέρει, αφοσιωμένος στην ανάδειξη του τόπου του, της παράδοσης και της δράσης των Πολιτιστικών και Ενθικοτοπικών Συλλόγων της περιοχής.
Τα τελευταία χρόνια, αν και είχε παραδώσει τη σκυτάλη στον άξιο συνεχιστή του, τον γιο του Σπύρο Αμπελάκη, εξακολουθούσε έως την τελευταία στιγμή να δίνει το “παρών” στην εφημερίδα, να ασκεί κριτική, δείγμα του δυναμικού χαρακτήρα του και της ισχυρής προσωπικότητάς του.
Σήμερα, μαζί με την οικογένειά σου, τη σύζυγό σου Μήνα, τον γιο σου Σπύρο, την κόρη σου Βασιλική, τα εγγόνια σου Παύλο, Γιώργο, Κλειώ και Μήνα, τον αδελφό σου, τους φίλους και συμπολίτες σου, σε αποχαιρετάμε αγαπητέ Γιώργο Αμπελάκη.
Αιωνία σου η μνήμη.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει.
<!–
–>
